Είστε κι εσείς ηλίθιοι - Αμπού ταμάμ

Ειστε κι εσείς ηλίθιοι, 
απλά,
γιατί η πιο μεγάλη ανοησία
απο τα στόματα που με σοφία μιλάνε
πάντοτε βγαίνει
κι η πιο μεγάλη απανθρωπιά
στην ποίηση εκτονώνεται
κι είστε ακόμα ηλίθιοι
μια που η σάρκα
είναι της ζωής η ποίηση
και τα στόματα που διψούν ουρανούς
είναι γιατί δεν ήπιαν 
όλον τον ιδρώτα
κι είστε ακόμα ηλίθιοι
γιατί είστε έξυπνοι
και δυο φορές ανόητοι άρα
καμία απαλλαγή για σας
καμία επιείκια
κανένα ελαφρυντικό βλακείας
τίποτα, τίποτα,
μόνο η δική μου χειραψία
η χειραψία του αλύτη
που έχει επίγνωση
της φυλακής 
και για τον εαυτό του πρώτα
θα παραμείνει στης βλακείας
τις γοητευτικές επάλξεις
μια που αν δεν είμασταν 
οι ηλίθιοι των ηδονών
και οι ναρκαλιευτές της ωδίνης
κεφαλαλγίας εγκυμονούσης
κι άλλες βλακείες
τι θα είχανε άραγε οι έξυπνοι
να διασκεδάζουνε
τα βραδυα ανάμεσα σ όμορφους κώλους
καπνούς, μετάξια, γαρδένιες
και μπουρμπουλήθρες στα ουίσκυ;

το κεφάλι μου άσπρισε


το κεφάλι μου άσπρισε
και ποτέ δεν είδα κεφάλια ν' ασπρίζουν
χωρίς να 'χει πρώτα γεράσ' η καρδιά.

γιατί οι καρδιές προπορεύονται πάντα 
στην κεφαλή του στρατού
των μαχητών του σώματος.
όπως οι οδηγοί που προχωρούν
μέσα σ' εχθρική χώρα,
προηγούνται του σώματος 
σε κάθε βαθιά θλίψη
και σε κάθε στιγμή ευτυχίας.

για πολύ καιρό αρνιόμουν να πιστέψω
πως τα μαλλιά μου έχουν ασπρίσει.
αν, όμως, ζήσω, λίγα χρόνια ακόμη,
θα φτάσω να αρνούμαι
πως είχα κάποτε μαύρα μαλλιά.

είναι επειδή η αδικία υψώθηκε γύρω μου σαν ορίζοντας
...


Αμπού ταμάμ, 9ος αι. μ.Χ., ανάμεσα δαμασκό και βαγδάτη...