Χαλιλ Γκιμπραν - Άμμος και Αφρός

                                          *


Μονάχα μια φορά θυμάμαι να έμεινα βουβός.

Όταν με ρώτησε, ήταν, κάποιος ''Συ ποιος είσαι, ποιος;"

*

Δωσμου σιωπή κ' έχω το μέσο

τη νύχτα να προσκαλέσω...

*

Ανάμεσα στ' απόκτημα και στ' όνειρό του, μονή

-ο πόθος- ειν' η απόσταση: χωρίζει μα κ' ενώνει...

*

Πρέπει η αλήθεια πάντοτε γνωστή να ναι μ' ακόμα:

λίγες - να ξεστομίζεται- φορές απο το στόμα...

*

Δυο χρειάζονται. Ένας την αλήθεια, μόνος δεν ξεθάβει.

Ο ένας αλήθεια για να πει κι άλλος: να καταλάβει...

*

Τα δέντρα είναι ποιήματα γραμμένα

από τη γη, ψηλά στον ουρανό.

Χαρτί, απ' αυτά, εμείς κάνουμε και πένα

το - εντός μας-ν' αντιγράψουμε κενό...

*

Ο έρωτας λέξη 'ναι από φως, γραμμένη σαν αχτίδα,

με ένα φωτός χέρι σε μια φωτός λαμπροσελίδα...

*