Κύκνειο άσμα

Κάποτε έρχονται στιγμές που αναρωτιέσαι
αν η διαδρομή σου μέσα στην κοινωνία
φωτίζει τις απόκρυφες σου επιθυμίες.

Κάποτε κουρασμένος από την πίεση των φώτων
αντιλαμβάνεσαι το βλέμμα σου να διαφεύγει
στο σκότος των διπλανών μοχθηρών ματιών.

Καθώς η άνοιξη των λουλουδιών
χάνεται στην κόλαση του καλοκαιριού
μένεις άναυδος απο το γδύσιμο του
σκληροτράχηλου πνεύματός σου.

Είναι η ώρα θα σου πει ο άνεμος
να πετάξεις το βάρος του χρόνου
μέσα στο μύλο των αλλοτριωμένων σκέψεων σου.

Αλεσε τον στην πρώτη φθινοπωρινή βροχή
και δώστη στα όρνεα που θα σε περιτριγυρίσουν
από την περιέργειά τους,

ύστερα τρέξε γυμνός με στην πλατεία της πόλης σου
κάνοντας έρωτα στην μυρωδιά των
απεγνωσμένων ματιών των συγκατοίκων σου.

Μη δειλιάσεις αυτό το βήμα είναι σημαντικό
για την αναγέννηση του πολύπαθου πνεύματός σου!

Κοίτα τώρα είσαι ελαφρύς τα λεπτά,
οι ώρες, έχουν εξαφανιστεί.

Μόλις κέρδισες μια θέση στην αιωνιότητα!

Οι εβδομάδες, οι μέρες δεν υπάρχουν πια,
χάθηκες μέσα στο άπειρο του σύμπαντος
καθισμένος σε ξεφτισμένο παγκάκι σε
μια καθώς πρέπει πόλη στη γωνιά του κόσμου!