Ταξιδεύοντας

Ταξιδεύοντας ολομόναχος σε ένα σάπιο καράβι
μες του αιγαίου τα κύματα. Το βλέμμα μου
κινείται ανήσυχα μέσα στο χώρο. Ψάχνει από
κάπου να πιαστεί, μην είναι σίγουρο ότι θέλει
αυτό, συνεχίζει την περιπλάνηση του με μια
πελώρια κούραση...
Ένα ραδιόφωνο δίνει τουλάχιστον στο αυτί
ένα σημείο προσέγγισης, έστω και από μια
απόσταση είναι κάτι ευχάριστο σπάζοντας
τον μανδύα της μοναξιάς.
Άνθρωποι περιφέρονται από δω και από κει
δημιουργώντας μια κουραστική κίνηση, χωρίς
κανένα ενδιαφέρον για το αλλοιωμένο
μάτι μου.
Κοιτάζοντας παρόλα αυτά μια όμορφη παρου-
σια στην μονοτονία της κίνησης να πλησιάζει
στο σημείο μηδέν του ματιού, από αυτό που ξε-
κινάν ή που τελειώνουν οι μορφές, μου ζητάει
αναπτήρα αφού ξαφνικά οι ματιές μας είχαν
ενωθεί σαν ένα ευθύγραμμο τμήμα με αρχή
και τέλος.

Κατά περίεργο τρόπο τον έδωσα με απάθεια

μη κάνοντας καμία σκέψη.
Εξαφανίστηκε από σημείον μηδέν...