This blog has reached the end of Thanks all friends for all the years we have traveled in the world of music together. Goodbye!!!

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Μια πνοή

Μεσ'την καταχνιά του πρωινού λάμπει
το πρόσωπό σου
στην ομίχλη της νύχτας ακτινοβολεί
ο ευατος σου.

Το φεγγάρι σαν πέπλο σκεπάζει
το κορμί σου
αστέρια τρεμοπαίζουν σπάζοντας
την σιωπή σου.

Ο ύπνος απλώνει τα φτερά του
στο νου σου.
Ο θεός των ονείρων ταξιδεύει
μαζί σου...

Σε θάλασσες και ωκεανούς
μέρη που δε βάζει ο νους...

Χάνεσαι στα σύννεφα φεύγεις
μακριά
όπως έφευγες μια ζωή έτσι
απλά.

Κάποιος κρύβει την θλίψη και...
ακολουθεί
ένα αστέρι στον ουρανό ψάχνει
να βρει.

Αυτό που θα του δώσει ζωή,
μια πνοή.
Κάτω στη γη μια λάμψη σαν
αστραπή.

Θαμπώνει το φως θολώνει την
όραση
αρχίζει περιπλάνηση ψάχνει
μια όαση...

3 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "ΓΥΝΑΙΚΑ"

    Σ' ένα κόσμο δικό μου
    φυλαγμένο καλά
    τη θεά της αγάπης
    θα 'χω κάποια βραδιά

    Με χρυσάφι θα ντύνω
    το γυμνό της κορμί
    κι υπηρέτης θα γίνω
    μ' ασημένια ψυχή

    Θα φροντίζω το κορμί σου / όποτε διψάς
    και στην αγκαλιά μου θα 'χω / σύννεφα δροσιάς
    και για στεφάνι στα μαλλιά / το φεγγάρι
    από ψηλά θα σου φέρω

    Φόρεμά σου θεά μου
    η δικιά μου ενοχή
    πανωφόρι θα κάνω
    όλη μου την ντροπή

    Και στη θλίψη μου μέσα
    θ' ακονίζω σπαθιά
    της καρδιάς σου θα ψάχνω
    όλα τα μυστικά

    Σαν τεχνίτης του έρωτά σου / θα σταθώ ψηλά
    φτιάχνοντας τραγούδια / από μέταλλα σκληρά
    και σε ποτάμι σκοτεινό / της αμαρτίας
    τον καημό σου / θα σβήνω

    Θα σκοτώσω το τέρας
    που σου τρώει την καρδιά
    κι από κάτω απ΄ το θρόνο
    θα το βάλω γλυκιά μου να πατάς σταθερά

    Μη βουλιάξεις στον κόσμο
    η νύχτα είναι κοντά
    κι ώς το τέλος της μέρας
    θα 'μαστε αγκαλιά

    Κι ως της κόλασης τα βάθη
    εγώ θα κατεβώ
    Στου παράδεισου τις πύλες
    θ' αναρριχηθώ
    και σε ποτάμι σκοτεινό
    της αμαρτίας τον καημό σου
    θα σβήνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή