Μια μπροσουρα

Στην πραγματικότητα όμως οι σπουδαστές
που βρίσκονται μέσα στα πνευματικά εργαστήρια
νιώθουν όλο και πιο ξεκάθαρα τη διαφορά
ανάμεσα στις απαιτήσεις της νέας εποχής
και την οπισθοδρομικότητα των ακαδημαϊκών
θεσμών και μεθόδων.Η πάλη των φοιτητών για
δημοκρατική συμμετοχή μέσα στα πανεπιστήμια
και η αντίσταση των αρχών,γίνεται στην ουσία
για το αν οι ανώτερες σχολές,σαν συστατικά του
μηχανισμού,θα εξακολουθούν να καταρτίζουν
''ειδικευμένους ηλίθιους'ή κριτικά σκεπτόμενους
και κοινωνικά συνειδητοποιημένους ανθρώπους.
Η σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία χρειάζεται,σε
αυξανόμενη κλίμακα ,''επιτηδευμένη'' περίπλοκη
εργασία για να επιτύχει το ρυθμό της παραγωγής,
ώστε μέσα από ένα τέτοιο επιταχυνόμενο ρυθμό
να παραγεί και να αξιοποιεί υπεραξία.
Για τους κρατούντες ο πιο ιδανικός τύπος
διανοούμενου θα ήταν ο συνδυασμός μιας ανώτατης
επιστημονικής ειδίκευσης με ελάχιστες κοινωνικές
γνώσεις και ενδιαφέροντα,δηλαδή απάνθρωπος
με τεχνική τελειότητα.Ο κλασσικός μικροαστισμός
σαν κοινωνικός σχηματισμός στεκόταν ανάμεσα
στην αστική τάξη και το προλεταριάτο έστω και
αν η διαχωριστική γραμμή ήταν ασταθής.Οι μάζες
των σημερινών φοιτητών είναι οι ''επιτηδευμένη''
αυριανοί μισθωτοί εργάτες.Σαν φοιτητές δεν
αποτελούν στο μεγαλύτερο μέρος του κανένα
''προνομιούχο'' στρώμα αλλά διανοούμενους εργάτες
που με μηδαμινό μισθό (υποτροφίες) είτε σε βάρος
κυρίως των εργαζόμενων γονιών τους αλλά και με δική
τους συμπληρωματική εργασία πληρώνουν τις σπουδές τους