This blog has reached the end of Thanks all friends for all the years we have traveled in the world of music together. Goodbye!!!

Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

Καρλ Μαρξ - Οι θέσεις για τον Φόιερμπαχ - Απο την Γερμανική Ιδεολογία

                            Οι  θέσεις για τον Φόιερμπαχ


                                                                      I

Το κύριο ελάττωμα κάθε υλισμού μέχρι τώρα (μαζί και του Φόιερμπαχ) είναι ότι το εξωτερικό αντικείμενο, η πραγματικότητα, το αισθητό, συλλαμβάνονται μονάχα με τη μορφή του Αντικειμένου ή της ενόρασης, και όχι σαν αισθητή ανθρώπινη δραστηριότητα, σαν πρακτική, όχι υποκειμενικά. Να
γιατί η ενεργητική πλευρά έχει αναπτυχθεί από τον ιδεαλισμό, σε αντίθεση προς τον υλισμό,- αλλά μονάχα αφηρημένα, γιατί ο ιδεαλισμός δε γνωρίζει, φυσικά, την πραγματική, αισθητή δραστηριότητα
σαν τέτοια. Ο Φόιερμπαχ θέλει αντικείμενα αισθητά, που να διακρίνονται πραγματικά από τα αντικείμενα της σκέψης, αλλά δεν εξετάζει την ίδια την ανθρώπινη δραστηριοτητα σαν αντικειμενική δραστηριότητα. Γι' αυτό στην "Ουσία του χριστιανισμού" θεωρεί σαν αυθεντικά ανθρώπινη μονάχα τη θεωρητική δραστηριότητα, ενώ η πρακτική συλλαμβάνεται και προσδιορίζεται απ' αυτόν μονάχα στη βρώμικη ιουδαϊκή της εκδήλωση. Γι' αυτό δεν καταλαβαίνει τη σημασία της "επαναστατικης" της "πρακτικά κριτικής" δραστηριότητας.

                                                                     II

Το ζήτημα αν μπορεί να αποδοθεί στην ανθρώπινη σκέψη μια αντικειμενική αλήθεια, δεν είναι ζήτημα θεωρητικό, αλλά ζήτημα πρακτικό. Στην πράξη πρέπει να αποδείχνει ο άνθρωπος την αλήθεια, δηλαδή την πραγματικότητα και τη δύναμη, τη μη υπερβατικότητα της σκέψης του. Η συζήτηση για την πραγματικότητα ή τη μη πραγματικότητα μιας σκέψης, που είναι απομονωμένη από την πρακτική, είναι ένα καθαρά σχολαστικό ζήτημα.

                                                                    ΙΙΙ

Η υλιστική θεωρία, ότι οι άνθρωποι είναι προϊόντα των περιστάσεων και της παιδείας, και οτι επομένως οι αλλαγμένοι άνθρωποι είναι προϊόντα άλλον περιστάσεων και διαφορετικής παιδείας, ξεχνάει ότι οι άνθρωποι είναι ακριβώς εκείνοι που αλλάζουν τις περιστάσεις και ότι ο παιδαγωγός
έχει κι αυτός ανάγκη να παιδαγωγηθεί. Γι' αυτό τείνει αναπόφευκτα να διαιρέσει την κοινωνία σε δυο μέρη που το ένα τους βρίσκεται πάνω από την κοινωνία (λ.χ.στον Ρόμπερτ Όουεν).
   Η σύμπτωση της αλλαγής των περιστάσεων και της ανθρώπινης δραστηριότητας ή αυτοαλλαγής μπορεί να εξεταστεί και να κατανοηθεί ορθολογικά μονάχα σαν επαναστατική πρακτική.

                                                                   IV

Ο Φόιερμπαχ ξεκινάει από το γεγονός ότι η θρησκεία κάνει τον άνθρωπο ξένο προς τον εαυτό του, ότι ο κόσμος χωρίζεται σ' έναν κόσμο θρησκευτικό που τον έχει ο άνθρωπος στις παραστάσεις του και ένα κόσμο κοσμικό. Η δουλειά του συνίσταται στο να αναλύσει το θρησκευτικό κόσμο στην κοσμική του βάση. Δε βλέπει πως κι όταν ολοκληρώσει αυτή την εργασία, δε θα έχει κάνει ακόμα το βασικό. Το γεγονός, δηλαδή, ότι η κοσμική βάση αποσπάται από τον εαυτό της και σταθεροποίειται στα σύννεφα, αποτελώντας έτσι ένα αυτόνομο βασίλειο, μπορεί ακριβώς να εξηγηθεί μονάχα από την εσωτερική διάσπαση και την εσωτερική αντίφαση αυτής της κοσμικής βάσης. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε πρώτα απ' όλα αυτή την τελευταία στην αντίφαση της για να την επαναστατικοποιήσουμε ύστερα πρακτικά εξαλείφοντας την αντίφαση. Από τη στιγμή λοιπόν που έχουμε ανακαλύψει, λογού χάρη οτι η γήινη οικογένεια είναι το μυστικό της ουράνιας οικογένειας,
θα πρέπει από κει και ύστερα να κάνουμε τη θεωρητική κριτική ακριβώς της πρώτης και θα πρέπει να την ανατρέψουμε πρακτικά.

                                                                   V

Ο Φόιερμπαχ, που δεν ικανοποιείται με την αφηρημένη σκέψη, επικαλείται την αισθητή αντίληψη.
Αλλά δεν εξετάζει τον αισθητό κόσμο σαν πρακτική ανθρώπινα-αισθητή δραστηριότητα.

                                                                  VI

Ο Φόιερμπαχ διαλύει τη θρησκευτική ουσία σε ανθρώπινη ουσία. Αλλά η ανθρώπινη ουσία δεν είναι μια αφαίρεση που ενυπάρχει μέσα στο απομονωμένο άτομο. Στην πραγματικοτητά της, είναι το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων..
    Ο Φόιερμπαχ, που δεν καταπιάνεται με την κριτική αυτής της πραγματικής ουσίας, είναι συνεπώς αναγκασμένος:
     1. Να κάνει αφαίρεση της πορείας της ιστορίας και να κάνει το θρησκευτικό πνεύμα ένα πράγμα αναλλοίωτο, που υπάρχει από μόνο του, υποθέτοντας ότι υπάρχει ένα ανθρώπινο άτομο αφηρημένο,απομονωμένο.
     2.Να εξετάζει, συνεπώς, το ανθρώπινο ον αποκλειστικά σα "γένος" σαν εσωτερική βουβή γενικότητα, που συνδέει με καθαρά φυσικό τρόπο τα πολυάριθμα άτομα.

                                                                  VII

Γι αυτό το λόγο ο Φόιερμπαχ δε βλέπει οτι το "θρησκευτικό πνεύμα" είναι το ίδιο ένα κοινωνικό προϊόν και ότι το αφηρημένο άτομο που αναλύει ανήκει στην πραγματικότητα σε μια καθορισμένη κοινωνική μορφή.

                                                                 VIII

Κάθε κοινωνική ζωή είναι ουσιαστικά πρακτική. Όλα τα μυστήρια που εκτρέπουν τη θεωρία προς το μυστικισμό βρίσκουν την ορθολογική τους λύση στην ανθρώπινη πρακτική και στην κατανόηση αυτής της πρακτικής.

                                                                 IX

Το ανώτερο αποτέλεσμα που πετυχαίνει ο ενορατικός υλισμός, δηλαδή ο υλισμός που δεν κατανοεί τη δραστηριοτητα των αισθήσεων σαν πρακτική δραστηριοτητα, είναι η αντίληψη των απομονωμένων ατόμων και της ιδιωτικής κοινωνίας.

                                                                 Χ

Η άποψη του παλιού υλισμού είναι η "ιδιωτική" κοινωνία. Η άποψη του καινούργιου υλισμού είναι η ανθρώπινη κοινωνία ή η κοινωνικοποιημένη ανθρωπότητα.

                                                                XI

Οι φιλόσοφοι έχουν απλώς εξηγήσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους, αυτό που έχει σημασία είναι να τον αλλάξουμε.

2 σχόλια:

  1. καλησπέρα, ψάχνοντας σήμερα να κατεβάσω το άλμπουμ των Them, belfast gypsies,μέσω ενός άλλου blog,έπεσα στο δικό σου και με ξάφνιασε ευχάριστα η ανάρτηση του κλασικού κειμένου του Μαρξ. πολύ καλή επιλογή και το blog σου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή