«Υπήρχε ένας τοίχος. Δε φαινόταν σημαντικός. Ήταν χτισμένος από ακανόνιστα κομμένες πέτρες κολλημένες με τσιμέντο. Ένας ενήλικος άνετα θα μπορούσε να δει από πάνω του, ενώ ακόμη κι ένα παιδί ήταν δυνατόν να τον σκαρφαλώσει. Στο σημείο όπου διασταυρωνόταν με το δρόμο αντί να χει μια πύλη χαμήλωνε βαθμιαία σ’ έναν απλό γεωμετρικό όγκο, μια γραμμή, μια ιδέα συνόρου. Ιδέα όμως αληθινή και γι’ αυτό σημαντική. Εδώ και εφτά γενιές τίποτα στον κόσμο δεν ήταν πιο σημαντικό απ΄αυτόν τον τοίχο. Όπως όλοι οι τοίχοι είχε και αυτός δύο πλευρές. Τι βρισκόταν από μέσα και τί απ΄έξω εξαρτιόταν από ποια πλευρά του κοιτούσες. [...] »
Σε ένα γαλαξία μακριά από δώ, υπάρχουν δύο πλανήτες, ο Γιουράς και ο πλανήτης- δορυφόρος του, η Ανάρες. Βέβαια το αξιοπερίεργο σε αυτά τα δυο ουράνια σώματα δεν είναι ότι το ένα γυρνάει γύρω από το άλλο, αλλά μάλλον το ποιοί τον κατοικούν ή καλύτερα το πώς τον κατοικούν. Το πολιτικό σύστημα του πρώτου είναι ο Καπιταλισμός και του δεύτερου η Αναρχία…
Με αυτόν τον φαντασιακό και αρκετά έξυπνο τρόπο (αποφεύγοντας προβλήματα που ίσως να μην είχαν θέση σε ένα …μυθιστόρημα) μέσα από αυτήν την σύμβαση, η αμερικανίδα συγγραφέας Ούρσουλα λε Γκεν ξεκινάει και ξεδιπλώνει την ιστορία της, της οποίας κεντρικό πρόσωπο είναι ένας επιστήμονας, ο Σεβέκ, ο οποίος επιχειρεί ακριβώς αυτό που φοβούνται όλοι, να διασχίσει το τοίχος μετά από 200 χρόνια …ερχόμενος έτσι αντιμέτωπος με τις αδυναμίες και των δύο πολιτικών συστημάτων.
Μέσα από τον πρωταγωνιστή, παρουσιάζονται διαφορές, (λιγότερο ομοιότητες) κατά την περιγραφή του τρόπου ζωής και της φυσιογνωμίας των πόλεων των δύο πλανητών. Αναδεικνύει τους καταπιεστικούς και βλαπτικούς θεσμούς που διέπουν το καπιταλιστικό σύστημα και ταυτόχρονα δημιουργεί μια »τέλεια» κοινωνία με σχέσεις ισότητας, άμεση δημοκρατία και κοινοκτημοσύνη.
Αυτό όμως που επιτυγχάνει η Λε Γκεν είναι κάτι παραπάνω από τη δημιουργία μιας ακόμη ουτοπίας που όλα πάνε καλά…(ένα μάλλον βαρετό ανάγνωσμα). Η Ανάρες είναι ένα μέρος που κανείς δεν θα επέλεγε να μείνει. Το τοπίο είναι ερημικό, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου πλουτοπαραγωγικές πηγές και η διαβίωση είναι δύσκολη. Η αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων είναι αναγκαία για να επιβιώσουν. Παράλληλα, ακόμα και εκεί που οι σχέσεις ισότητας είναι δεδομένες, τα προβλήματα της «παλιάς» κοινωνίας είναι υπαρκτά και αναδύονται συνεχώς. Δίνεται η εικόνα μιας κοινωνίας, όχι σαν ιδανική πολιτεία όπου η ευτυχία κυλάει από τα μπατζάκια, αλλά με τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες της, που όμως συγκρινόμενη με την καπιταλιστική κοινωνία των πολέμων και της καταπίεσης αποτελεί τον πραγματικό «παράδεισο» του ανθρώπινου πνεύματος, μακριά από τη λογική του κέρδους, της ιδιοκτησίας και της εξουσίας και διαλύει κάθε αυταπάτη καπιταλιστικής ευδαιμονίας,
Τελικά η συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει μια κοινωνία κατανοητή, που θα μπορούσε να υπάρξει, και γι αυτό πιστευτή.
Επίσης η ανάλυση των χαρακτήρων, η ιστορίας τους και οι προβληματισμοί τους καθώς και ο τρόπος γραφής βοηθάνε ώστε το βιβλίο αυτό να είναι κάτι παραπάνω από μια απλή σύγκρουση καλών και κακών.
Βέβαια, ίσως το σημαντικότερο είναι η ανάδηξη, ότι η ίδια η επανάσταση δεν είναι κάτι στατικό αλλά διαρκές. Μια διαρκής εξέλιξη (της κοινωνίας) και αμφισβήτηση της εκάστοτε υπάρχουσας κατάστασης όπου οι κάθε λογής »τοίχοι» είναι μη ανεκτοί. Τελικά ότι, ένα τέτοιο μέρος δεν είναι ουτοπία αλλά δυνατότητα!
Η φράση που συναντάμε κάπου στη μέση του βιβλίου: «Η ιδέα είναι σαν την χλόη. Αναζητά το φως, αγαπάει τα πλήθη, φυτρώνει στα σταυροδρόμια, μεγαλώνει για να ποδοπατηθεί.»
παίρνει ένα τελείως διαφορετικό νόημα τόσο για τον πρωταγωνιστή αλλά πολύ περισσότερο για τον αναγνώστη.
Το βιβλίο αυτό δεν είναι το μόνο με το οποίο η συγγραφέας επιχειρεί με τέτοιο τρόπο να αναδείξει τους προβληματισμούς της. Χρησιμοποιώντας, στα πλαίσια αυτού που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «ήπια Επιστημονική Φαντασία», διάφορες φανταστικές «εξωγήινες» κουλτούρες σε άλλους πλανήτες ή μαγικούς κόσμους με δράκους και μάγισσες, η Λε Γκεν μεταφέρει, μέσα από τις δομές αλλά και τις αντιθέσεις τους, αρκετά και μάλιστα ισχυρά μηνύματα για την ανθρώπινη κοινωνική και πολιτική ζωή, δίνοντας μεγάλη έμφαση στις κοινωνικές επιστήμες, όπως την Ανθρωπολογία και την Κοινωνιολογία, καθώς και στα διάφορα πολιτικά συστήματα και ανθρώπινες συμπεριφορές. Επίκεντρο του άλλοτε αντιεξουσιαστικού και άλλοτε φεμινιστικού προβληματισμού της είναι η αλλοτρίωση, η καταπίεση, ο σεξισμός, αλλά και εν γένει η εκδήλωση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Τα θέματα αυτά καθώς και ο τρόπος με τον οποίο τα αντιμετωπίζει και τα δουλεύει καθιστούν τη συγγραφέα ανάμεσα στις κορυφαίες εκπροσώπους της επιστημονικής φαντασίας.
Για τους γνώστες του είδους είναι μια πολύ καλή πρόταση και για αυτούς που δεν έχουν ιδέα μια καλή αρχή…
πηγη: http://www.tokaravani.gr
download
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου